BY LUDWIK stał się młodym ludwiczkiem
Szeroko rozstawione gięte nóżki, rzeźbiona stolarka i bogate barokowe wzornictwo tapicerki – charakterystyczne elementy mebli w stylu ludwikowskim jeszcze do niedawna ustawiały je po drugiej stronie barykady w minimalistycznej walce o prostotę form. Dzisiaj, podobnie jak inne pozostające w głębokiej pogardzie modernistycznych trendów stylowe sprzęty, wracają do łask, ale niekoniecznie w ich oryginalnej, poważnej formie. Ponadczasowa stylistyka ludwika daje możliwości niezliczonych kombinacji metamorfoz!
NAPRAWY SIEDZISKA I OBICIA
STYLOWE DYLEMATY
Własnoręczna renowacja ludwika może być prawdziwą przygodą! Zanim jednak w nią wyruszymy, warto zastanowić się nad charakterem, jaki będziemy chcieli nadać naszemu meblowi. W dużej części przesądzi o nim tkanina obiciowa. Można odnowić fotel nie odbiegając zanadto od oryginału – wówczas poszukujemy materiału z kolekcji klasycznych. Pamiętajmy jednak, że renowacja starego mebla to jeden ze sposobów na personalizację wnętrza. Odnowione przez nas krzesło czy fotel może być niepowtarzalny – ekstrawagancka tkanina jest dobrym sposobem na swoistą zabawę z tradycją. Cóż szkodzi, by siedzisko lub oparcie ludwika zdobił wizerunek filmowej gwiazdy? A może pokryć je deseniem w wesołe kolorowe kropki?
WYMIANA SIEDZISKA
Usunięcie tkaniny tapicerskiej oraz wnętrza fotela to najtrudniejszy etap całej metamorfozy ludwika. Jest nie do pominięcia, jeśli siedzisko jest w złym stanie, zapada się, jest dziurawe, wychodzą z niego sprężyny lub gąbka jest pokruszona. Praca ta może wymagać pewnej siły fizycznej – na początku trzeba bowiem usunąć gwoździe tapicerskie oraz wszystkie zszywki, które mocują tkaninę obiciową. Może się też zdarzyć, że wymiany będą wymagały pasy siedziska i sprężyny, ale jeśli są w dobrym stanie, wystarczy wymienić piankę na siedzisku lub oparciu albo na obu elementach łącznie. Małe kawałki pianki montuje się też na poręczach ludwika.
TAPICEROWANIE SIEDZISK I OPARĆ
Na ludwiku tkaniną wykańcza się siedzisko, oparcie oraz fragmenty poręczy. Materiał mocujemy za pomocą zszywek tapicerskich, korzystając ze zszywacza tapicerskiego. To urządzenie, które łączy tkaninę z konstrukcją mebla za pomocą metalowych zszywek – ważne jest, by odpowiednio dobrać ich długość. Brzegi tkaniny obiciowej przykrywamy tasiemką tapicerską lub gwoździami tapicerskimi – tak jak były wykończone oryginalne ludwiki! Elementy te przykrywają zszywki, którymi zamocowany jest materiał, a także nadają ostateczny charakter naszemu fotelowi – tasiemka będzie delikatna, gwoździe wyraziste, warto więc zastanowić się, jaki chcemy uzyskać efekt końcowy!
RENOWACJA I MALOWANIE DREWNIANEJ KONSTRUKCJI
REGENERACJA STOLARKI
Pierwszym krokiem renowacji ludwika jest przeprowadzenie dokładnych oględzin części drewnianych mebla. Może jest zaatakowany przez korniki, nogi są niestabilne albo odpadł kawałek poręczy? Zainfekowane przez owady drewno trzeba poddać dezynsekcji za pomocą preparatu owadobójczego. Przed klejeniem niestabilnych lub odseparowanych od mebla elementów warto najpierw oczyścić całość. Miękką szczotką usuwamy kurz, twardszą myjemy większe zabrudzenia. Następnie uzupełniamy braki – mocujemy brakujące elementy, przykręcamy niestabilne części. Wyszczerbione w drewnie i nadgryzione przez owady miejsca trzeba wypełnić szpachlą do drewna. Po jej zastygnięciu powierzchnię wyrównujemy drobnoziarnistym papierem ściernym lub szlifierką – z usuwaniem starych powłok z powierzchni wypukłych, najlepiej poradzi sobie szlifierka mimośrodowa, która wykonuje ruch obrotowy i oscylacyjny. Dopiero teraz można przystąpić do malowania drewnianych elementów.
DOBÓR ODPOWIEDNIEJ FARBY
Najłatwiej kupić farbę akrylową, która nada malowanej powierzchni wykończenie matowe kryjące lub satynowe i pozostawi widoczny rysunek słojów drewna. Są to wodorozcieńczalne emalie – większość producentów określa je jako farby do drewna i metalu. Rekomendowane do powierzchni frezowanych i rzeźbionych są farby kredowe, które można nakładać na nieprzeszlifowane powierzchnie. Występują w odcieniach tradycyjnych, pastelowych i rozbielonych.
MALOWANIE FOTELA
Aby zapewnić dobrą przyczepność farby do podłoża, malowane powierzchnie należy odtłuścić – do mniejszych zabrudzeń wystarczy użycie wody z płynem do naczyń lub szarym mydłem, większe usuwamy specjalnym do odtłuszczania środkiem chemicznym. Technika malowania zależy od efektów, jakie chcemy osiągnąć. Jeśli drewno ma być pokryte kolorem z widocznym usłojeniem, wystarczy jednokrotne pomalowanie drewnianej konstrukcji, dwukrotne pozwoli uzyskać jednolitą powierzchnię. Więcej zabiegów wymaga uzyskanie efektu przecierki. Po pomalowaniu farbą można przetrzeć powierzchnię papierem ściernym o ziarnistości 120, co pozwoli wydobyć spod koloru farby również kolor drewna. Następnie drewniane powierzchnie woskujemy oraz wybielamy – można użyć mieszanki jasnego wosku z farbą.
