Izolacja rur centralnego ogrzewania – jak zachować więcej ciepła
Ocieplając rury grzewcze, możemy zaoszczędzić cenną energię niewielkim nakładem finansowym oraz pracy. Oczywiście wszystko zależy od rozmiaru instalacji, ale nawet gdy nie jest ona zbyt rozbudowana, należy zaizolować rury centralnego ogrzewania i to nie tylko dlatego, że musimy dostosować się do obowiązujących przepisów. Brak odpowiedniej izolacji może uniemożliwić utrzymanie komfortu cieplnego w pomieszczeniach i generować wysokie koszty eksploatacyjne.
Izolacja rur centralnego ogrzewania – zalety
Ocieplenie rur centralnego ogrzewania przede wszystkim ma za zadanie ograniczyć do minimum straty ciepła. Dotyczy to przewodów doprowadzających ciepłą wodę. Dobry materiał izolacyjny zapewni niskie straty przesyłowe, a więc wodę grzewczą o temperaturze pożądanej przez użytkownika instalacji, co z kolei wiąże się z mniejszymi kosztami za ogrzewanie. Izolacje zabezpieczają również rury c.o. przed uszkodzeniami mechanicznymi (rury nieustannie rozszerzają się i kurczą, może więc dochodzić do obcierania o przegrody), a także przed skraplaniem się na nich pary wodnej (dotyczy to metalowych instalacji c.o., szczególnie tych, którymi przepływa schłodzona woda). Ponadto otuliny do rur chronią instalacje przed zamrożeniem znajdującej się w nich wody – problem ten dotyczy wyłącznie elementów umieszczonych w nieogrzewanych pomieszczeniach, w których zimą panują ujemne temperatury. Izolacje rur c.o. zapobiegają rozmnażaniu się bakterii w zimnej wodzie. Odpowiednia otulina utrzymuje pożądaną temperaturę w przewodach odprowadzających schłodzoną wodę, dzięki czemu woda jest czysta i bezpieczna dla zdrowia. Co ważne – zgodnie z normą PN-B-02421:2000 – otuliny powinny charakteryzować się niską palnością (a nawet niepalnością), być odporne na wysokie różnice temperatur oraz zachowywać obojętność chemiczną względem zabezpieczanego materiału.
Izolacja rur prawidłowo przeprowadzona
Ocieplenie rur przeprowadzamy dopiero po ukończeniu prac montażowych oraz pozytywnej próbie ciśnieniowej. Otuliny zakładamy na całej długości przewodów. Musi być zabezpieczona cała rura oraz wszystkie jej łączenia i rozgałęzienia – kształtki, trójniki i łuki. Izolacja musi być szczelna na całej długości, ponieważ jakiekolwiek ubytki w izolacji lub nieszczelności na łączeniach powodują zakłócenia w jej prawidłowym funkcjonowaniu. Należy – zgodnie z obowiązującym prawem budowlanym – stosować jednakową grubość materiału izolującego niezależnie od rodzaju elementów instalacji c.o. Natomiast grubość otuliny zależy od miejsca montażu oraz średnicy rur. „Rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie” określa minimalną wartość grubości otuliny, przy przewodności cieplnej materiału izolacyjnego maksymalnie 0,035 W/(m·K). I tak: izolując rury o średnicy wewnętrznej do 22 mm zamontowane natynkowo, należy zastosować otulinę grubości minimum 20 mm, o średnicy 22-33 mm – minimum 30 mm, o średnicy 35-100 mm – grubość izolacji powinna być równa średnicy wewnętrznej rury, o średnicy ponad 100 mm – grubość izolacji 100 mm. W przypadku instalacji podtynkowej grubość otuliny może być o połowę mniejsza. Przewody poprowadzone w posadzce izolujemy materiałem o grubości nie mniejszej niż 6 mm. Dobierając grubość izolacji termicznej instalacji technicznej, możemy również skorzystać z internetowych programów kalkulacyjnych.
Otulina rur dobrana do potrzeb
Do izolacji rur centralnego ogrzewaniazazwyczaj wykorzystywana jest pianka poliuretanowa (chyba najpopularniejsza) i wełna mineralna. Dodatkowo otuliny mogą być zabezpieczone folią aluminiową lub PVC, które chronią je przed uszkodzeniem i przenikaniem pary wodnej. Folia ponadto nadaje otulinie estetyczny wygląd, niektóre mają zakładkę samoprzylepną ułatwiającą montaż. Izolacja rur centralnego ogrzewania musi być dopasowana do materiału, z jakiego wykonano rury oraz miejsca ich montażu. Inny rodzaj otuliny zastosujemy w przypadku rur stalowych biegnących po ścianie kotłowni, a inny do rur z tworzyw sztucznych poprowadzonych po podłodze. Na przykład, izolacja rur c.o. w piwnicy może zostać przeprowadzona przy użyciu elastycznych otulin polietylenowych lub sztywnych z pianki poliuretanowej. Natomiast izolacja rur w kotłowni realizowana jest najczęściej za pomocą wełny mineralnej, która jest odporna na wysoką temperaturę – skalna do 250°C, szklana do 500°C – i nie chłonie wilgoci. Rury z wodą grzewczą poprowadzone w podłodze w pomieszczeniach ogrzewanych nie muszą być prowadzone w otulinach – wystarczy ułożyć je na warstwie styropianu.
Jednak w pomieszczeniach nieogrzewanych należy je dodatkowo zaizolować np. za pomocą otuliny polietylenowej. W wilgotnych pomieszczeniach izolację rur centralnego ogrzewania zaleca się wykonać z tworzyw sztucznych. Takie otuliny odznaczają się świetnym współczynnikiem przewodzenia ciepła λ oraz wysoką hydrofobowością, czyli odpornością na działanie wody. Jednak lepiej z nich zrezygnować, gdy rury przechodzą przez poddasze lub inne pomieszczenia, w których mogą pojawić się gryzonie. W takich przypadkach do ocieplenia rur możemy zastosować np. wełnę mineralną.