Jak kłaść tynk mozaikowy?
Nakładanie tynku mozaikowego na zewnętrzne części domu zyskuje coraz większą popularność. Nic dziwnego, skład tego rodzaju tynków zapewniający im plastyczność i niezwykłą odporność na działanie szkodliwych czynników atmosferycznych sprawia, że są one bardzo trwałe. Nie brakuje im też walorów estetycznych – tynk mozaikowy jest najczęściej mieszanką barwionych kruszyw i piasków kwarcowych, co czyni je alternatywą dla zwykłych tynków i okładzin stosowanych na elewacje budynków, cokoły czy ogrodzenia. Nie wymagają specjalnych zabiegów konserwacyjnych, można też je czyścić bez obaw, że uszkodzimy strukturę powłoki. Tynk mozaikowy można stosować na całych elewacjach lub wykańczać nim tylko miejsca, które wymagają solidnego wykończenia. Należą do nich narażone na zabrudzenia cokoły zewnętrzne, często ulegające uszkodzeniom mechanicznym narożniki budynku, powierzchnie ścian okalające drzwi domu.
Kładzenie tynku mozaikowego – dlaczego warto
Tynk żywiczny zwany mozaikowym składa się z drobnego kruszywa i spoiwa w postaci żywicy silikonowo-akrylowej. Poszczególne kruszywa różnią się średnicą, która waha się pomiędzy 0,5 mm a 3 mm. Ze względu na granulację kruszywa można wyróżnić tynki mozaikowe drobnoziarniste lub gruboziarniste. Kruszywo zapewnia tynkom mozaikowym odpowiednią twardość, która odpowiada za wysoką wytrzymałość na uszkodzenia. Dzięki żywicy tynk mozaikowy jest elastyczny i bardziej odporny na uszkodzenia niż inne rodzaje tynków. Jest to więc idealne rozwiązanie na elewacje oraz miejsca w domu narażone na działanie wody i wilgoci – żywica nie wchłania wody, a jednocześnie pozwala jej odparować na zewnątrz. Żywica sprawia także, że powłoka tynkarska jest elastyczna, nie pęka i nie kruszy się. Wodoszczelna, hydrofobowa powierzchnia tynku mozaikowego jest łatwa do utrzymania w czystości i odporna na zabrudzenia. Nie do przeceniania są też efekty estetyczne uzyskane za pomocą tynków mozaikowych. Odpowiednio dobrane kruszywa tworzą gotowe mieszanki w zaskakujących odcieniach bieli, szarości, żółci, zieleni, a nawet czerwieni i brązu. Są producenci, którzy oferują komponenty do samodzielnego stworzenia własnych kompozycji kolorystycznych. Kładąc tynk mozaikowy, możemy też uzyskać efekt imitacji kamienia – w połączeniu z barwą swoim wyglądem tynk może przypominać piaskowiec lub granit. Na rynku znaleźć można również tynki mozaikowe z dodatkiem brokatu, który nada powierzchni połyskujący efekt. Wszystkie te właściwości sprawiają, że tynk mozaikowy stanowi doskonałą alternatywę dla okładzin z ceramiki, kamienia czy klinkieru. Mają one jednak niestety również wpływ na cenę. Ze względu na koszty większość inwestorów decyduje się na zabezpieczenie tynkiem mozaikowym miejsc, które szczególnie narażone są na zabrudzenia i uszkodzenia. Można nim pokryć np. cokół fundamentu, rezygnując z cegły klinkierowej, tynk mozaikowy jest też świetnym wyborem do wykończenia okolic ościeży w strefie wejścia, wyróżnienia okna czy wyodrębnienia bryły wykusza czy ryzalitu.
Jak kłaść tynk mozaikowy – zasady
Nakładanie tynku mozaikowego należy rozpoczynać wyłącznie na równych i oczyszczonych ścianach. Jakiekolwiek ubytki w strukturze podłoża mogą pozbawić powłokę jej trwałości. Podłoża mocno chłonne, skredowane i zostawiające ślady na dłoni po potarciu należy najpierw zagruntować gruntem akrylowym, który zmniejszy chłonność podłoża i zwiększy przyczepność dla tynku. Stare tynki o słabej przyczepności należy usunąć. Wszelkie zabrudzenia trzeba oczyścić wodą pod zwiększonym ciśnieniem, ubytki uzupełnić zaprawą klejącą lub tynkarską, a następnie zagruntować. Gdy mamy nowe podłoże, czas układania tynku mozaikowy dostosowujemy do jego rodzaju. I tak na świeżych tynkach cementowych lub cementowo-wapiennych tynk mozaikowy można nakładać po 4 tygodniach od ich wykonania. Dużo szybciej można przejść do pracy w przypadku zastosowania warstwy zbrojeniowej, można układać go wówczas już po 3 dniach. A jak powinno wyglądać nakładanie tynku mozaikowego na tynk mozaikowy? Można to zrobić, gdy powierzchnia jest nowa lub dobrze zachowana – zawsze jednak należy ją dobrze oczyścić i wykonać na niej warstwę kontaktową (sczepną), która wyrówna podłoże, a także zwiększy przyczepność nowo kładzionego tynku. W tym celu najczęściej stosuje się zaprawę klejowo-szpachlową. Można też pokryć starą powierzchnię warstwą kleju z siatką z włókna szklanego, a dopiero na tak przygotowane podłoże nanieść nowy tynk mozaikowy. Dopiero na tak przygotowanej warstwie tynku mozaikowego układamy nowy tynk.
Nakładanie tynku mozaikowego krok po kroku
Tynk mozaikowy jest produktem bezpośrednio gotowym do użycia. To oznacza, że po jego otwarciu należy jedynie wymieszać masę za pomocą mieszarki wolnoobrotowej z mieszadłem koszykowym. Masę trzeba mieszać do chwili, gdy osiągnie ona jednolitą konsystencję, ale trzeba uważać, aby gotowej masy nie mieszać zbyt długo, bo można doprowadzić do powstania pęcherzyków powietrza, które niekorzystnie wpłyną na przygotowany tynk. Tynk mozaikowy układamy pacą ze stali nierdzewnej – kładziona warstwa powinna być stosunkowo cienka, aby po usunięciu nadmiaru tynku uzyskać grubość kruszywa zawartego w masie. Zazwyczaj tynk układany jest na półtora grubości ziarna, czyli grubość warstwy tynku o granulacji 1,5 mm wynosi zwykle lekko ponad 2 mm. Temperatura podczas pracy i wysychania powinna mieścić się w przedziale 10-25 oC. Mozaikę tynkową układamy zgodnie z zasadą „mokre na mokre”, bez dzielenia realizacji na etapy. Po równomiernym nałożeniu masy można przejść do wygładzania tynku ruchami skierowanymi w tym samym kierunku, a więc np. z góry na dół, a nie kolistymi – najłatwiej będzie skorzystać z plastikowej pacy, która umożliwi szybkie i łatwe usunięcie nadmiaru materiału. Tynk mozaikowy na ścianie należy pozostawić do wyschnięcia, gdy cała powierzchnia zostanie już odpowiednio pokryta – tynk mozaikowy wysycha od kilku do nawet kilkunastu godzin. Ważne jest to, aby tynk podczas schnięcia nie był narażony na działanie wody lub silnych promieni słonecznych. Gotowa powierzchnia stanie się odporna na działanie czynników mechanicznych oraz niekorzystnych warunków atmosferycznych.