Artykuły

Nieprawidłowo wykończone ościeże okna dachowego przede wszystkim utrudnia doświetlenie pomieszczeń na poddaszu. Jeśli światło, zamiast swobodnie rozpraszać się, załamuje się na krawędziach ościeża, przestrzeń przy suficie i w głębi pomieszczenia pozostaje niedoświetlona. Źle wykonane ościeże zakłóca także cyrkulację powietrza wokół okna, w wyniku czego w jego narożnikach pojawia się nieestetyczna i szkodliwa dla zdrowia domowników pleśń. Wykańczając ościeże wokół okna dachowego, musimy zadbać o układ krawędzi, odpowiednią izolację cieplną i przeciwwilgociową oraz starannie wykończyć obudowę. Producenci okien dachowych oferują gotowe rozwiązania ułatwiające montaż okna dachowego i właściwe wykonanie ościeża – warto z nich skorzystać. Wiele elementów trzeba jednak wykonać w zgodzie ze sztuką budowlaną. 

Układ płaszczyzn ościeża

Wnęka okienna powinna być tak uformowana i docięta, aby górne ościeże było równoległe, a dolne prostopadłe do podłogi. W ten sposób nic nie ogranicza dostępu światła naturalnego do pomieszczeń. Rozwiązanie takie jest także korzystne dla cyrkulacji powietrza. Ciepłe powietrze opływa całą wnękę od dolnej krawędzi okna, wentylując ją, co zapobiega gromadzeniu się wilgoci w narożnikach. Błędem jest wykonanie wszystkich krawędzi prostopadle do płaszczyzny okna – wnęka ma wtedy kształt otwartego prostopadłościanu. W tym przypadku powietrze tylko owiewa środkową część okna, natomiast narożniki pozostają niewentylowane. Poza tym tak wykonane ościeże utrudnia dostęp światła naturalnego.

Izolacja cieplna okna dachowego

Aby okno dachowe nie było źródłem strat ciepła, konieczne jest zapewnienie odpowiedniej izolacji termicznej. Wypełnienie materiałem izolacyjnym przestrzeni między ramą a krokwiami lub łatami jest niewystarczające. Materiał izolacyjny należy ułożyć wzdłuż wszystkich krawędzi ościeża. Grubość izolacji powinna być taka sama jak na skosach poddasza. Ocieplenie chronimy – ułożona od strony wnętrza folia paroizolacyjna ogranicza ilość pary wodnej wnikającej w materiał ociepleniowy. Folię należy ułożyć szczelnie, łącząc ją zarówno z ościeżnicą okna (folię wciskamy w specjalne wyżłobienia, przyklejamy lub mocujemy specjalnymi uszczelkami), jak i paroizolacją ułożoną na skosach – tworzy się wówczas tzw. fartuch. Krawędzie folii okalające wnękę powinny być wywinięte na krokwie i ułożone na zakład oraz sklejone z paroizolacją skosów. Tutaj również warto wykorzystać gotowe rozwiązanie producentów – kołnierz paroszczelny z folii polietylenowej. Do każdego okna dobiera się odpowiedni rozmiar kołnierza paroszczelnego. Sprzedaje się go w zestawie z klejącą taśmą butylową do połączenia z ościeżnicą okna oraz odporną na wilgoć i starzenie jednostronnie klejącą taśmą do połączenia kołnierza z folią paroizolacyjną pod okładziną skosów. 

Wykończenie wnęki wokół okna dachowego

Nie tylko decyduje o estetyce, ale wspomaga także znajdujące się pod nim warstwy i poprawia parametry cieplne otoczenia okna. Najczęściej wnękę okienną wykańcza się płytami gipsowo-kartonowymi lub gipsowo-włóknowymi – zwykle są to te same płyty, którymi wykończyliśmy skosy poddasza. Do obudowania wnęki okiennej w pomieszczeniach wilgotnych, np. łazienkach, należy użyć płyt wodoodpornych. Narożniki i połączenia płyt należy zaszpachlować. Na stykach prostych szpachlę wzmacnia się paskami z siatki z tworzywa sztucznego lub włókna szklanego, na narożach prostych stosuje się metalowe kątowniki, natomiast na połączeniach tworzących kąty rozwarte – specjalne papierowo-metalowe taśmy. Ościeże okna dachowego można również wykończyć za pomocą gotowej obudowy tzw. szpalety – większość producentów okien dachowych ma je w swojej ofercie. Obudowa taka wykonywana jest z giętego PVC lub płyt drewnianych fornirowanych lub powlekanych. Może to być również prefabrykowana stalowa konstrukcja do zamontowania płyt gipsowo-kartonowych. Wnęka okienna wykończona szpaletami jest odporna na uszkodzenia i łatwo ją utrzymać w czystości. 

zdjęcie tytułowe: Fakro