Artykuły

Zaprawa murarska to mieszanina wody, spoiwa (cement, wapno lub cement i wapno) oraz wypełniacza (np. piasek, kamień, tłuczeń, żwir, pumeks), którego zadaniem jest związanie mieszanki. Przygotowana zaprawa ma stan ciekły, natomiast po rozprowadzeniu i wysuszeniu (zachodzi reakcja chemiczna) zastyga. Oczywiście podczas prac budowlanych musimy zadbać o odpowiednie proporcje zaprawy murarskiej. 

Zaprawa murarska cementowa, wapienna czy cementowo-wapienne?

Składniki zaprawy wapiennej to wapno gaszone (hydratyzowane), piasek i woda. Zaprawy wapienne mają dobre właściwości ciepłochronne, jednak są nasiąkliwe i mało odporne na uszkodzenia mechaniczne. Z tych powodów zazwyczaj stosuje się je dość rzadko, a jeśli już, to we wnętrzach, np. do wykonywania tynków wewnętrznych. Natomiast do murowania fundamentów i ścian, wykonywania wylewek narażonych na duże obciążenie czy kontakt z wodą stosuje się zaprawy cementowe, czyli mieszaninę cementu, piasku i wody. Zalety zapraw wapiennych i cementowych – jak łatwo się domyślić – łączą zaprawy cementowo-wapienne. Są bardzo wytrzymałe, szybko wiążą, dobrze znoszą ekspozycję na wilgoć, nawet długotrwałą, a także odznaczają się dobrą urabialnością. Dlatego też są powszechnie stosowane. 

Gotowa zaprawa murarska – proporcje

Na rynku dostępne są gotowe zaprawy murarskie. Różnią się między sobą nie tylko składem, ale także konsystencją. Poza tradycyjnymi zaprawami suchymi możemy zastosować podczas budowy czy remontu domu zaprawy w murarskie w piance. Te ostatnie są gotowe od razu do użycia. Natomiast suche zaprawy musimy przygotować. Jednak nie jest to ani trudne, ani czasochłonne. Wystarczy dodać do nich wody i dokładnie wymieszać – proporcja zaprawy do murowania zawsze podana jest na opakowaniu. Nie zmieniajmy jej dowolnie! Pamiętajmy, aby dobrać takie zaprawy murarskie, które będą odpowiednie do rodzaju przeprowadzanych przez nas prac. Możemy wybierać m.in. wśród gotowych mieszanek murarskich do fundamentów, zapraw do klinkieru, betonu, mrozoodpornych czy ognioodpornych. 

Samodzielnie wykonana zaprawa murarska – proporcje

Zaprawę murarską możemy wykonać samodzielnie, będzie to prawdopodobnie tańsze rozwiązanie. O co musimy zadbać? O odpowiednią przyczepność i wytrzymałość mieszanki, czyli o oczywiście o odpowiednie proporcje zaprawy do murowania, a to z kolei jest związane z planowanym przeznaczeniem zaprawy. Na przykład do murowania ścian nośnych z cegieł można wykorzystać zaprawę klasy M10, ale już do fundamentów czy filarów nośnych należy zastosować zaprawy wyższej klasy. Jakie więc proporcje zaprawy murarskiej powinniśmy więc odmierzyć?

Zaprawa cementowa – proporcje:

• klasa M5 – 25 kg cementu + 176 kg piasku + 24-28 l wody = 100 l zaprawy,
• klasa M10 – 25 kg cementu + 143 kg piasku + 20-24 l wody = 85 l zaprawy,
• klasa M15 – 25 kg cementu + 107 kg piasku + 16-19 l widy = 65 l zaprawy.

Zaprawa cementowo-wapienne – proporcje:

• klasa M2 – 25 kg cementu + 12 kg wapna hydratyzowanego + 287 kg piasku + 24-28 l wody = 160 l gotowej zaprawy,
• klasa M5 – 25 kg cementu + 11 kg wapna hydratyzowanego + 213 kg piasku + 24-28 l wody = 125 l gotowej zaprawy,
• M10 – 25 kg cementu + 11 kg wapna hydratyzowanego + 125 kg piasku + 20-25 l wody = 80 l gotowej zaprawy. 

Do przygotowania zapraw murarskich powszechnie stosuje się cement portlandzki klasy I (CEM I 32,5) i wapno hydratyzowane. 

Zaprawa murarska – proporcje na łopaty

Tradycyjną zaprawę cementową możemy również uzyskać, odmierzając produkty łopatą. Jeśli chcemy uzyskać zaprawę murarską dobrej jakości, to powinniśmy zachować takie proporcje poszczególnych składników 1:1:10. Czyli mieszamy ze sobą jedną łopatę cementu, jedną piasku i 10 wody. Z tych samych składników możemy również przygotować tynkarską zaprawę cementową. Jakie powinny być proporcje zaprawy do tynkowania? Aby masa był gładka i łatwo ją było rozprowadzić, to najlepiej zastosować proporcje zaprawy tynkarskiej w stosunku 1:1:6-7. A jak przygotować zaprawę tynkarską cementowo-wapienną? Proporcje powinny być takie: w obrzutce jest 2 razy więcej cementu niż wapna, w narzucie wapna i cementu jest po równo, natomiast w gładzi cementu jest 2 razy mniej niż wapna. Takie proporcje tynku cementowo-wapiennego  są podyktowane tym, że każda kolejna warstwa musi być słabsza.