Ogrodzenie (od)nowa
Narażone na działanie czynników atmosferycznych ogrodzenie po pewnym czasie traci swój estetyczny wygląd. Działanie wody i różnice temperatur mogą prowadzić do wielu zniszczeń. Aby zachować, a zarazem podkreślić atrakcyjność ogrodzenia, trzeba zawczasu przeciwdziałać zniszczeniom, a także co kilka lat powtarzać renowację.
Nie jest to trudne zadanie. Prace wymagają jednak odpowiedniego doboru materiałów oraz metody do konkretnego typu podłoża, a także uwzględnienie stanu konstrukcji. Czasem najlepszy efekt da dopiero wymiana przęseł metalowych lub drewnianych na nowe. Pamiętajmy, że odpowiednie przygotowanie malowanych powierzchni jest równie istotne, co dobór właściwej farby i przeprowadzenie prac w odpowiednich warunkach klimatycznych. Tylko wtedy ogrodzenie przetrzyma w dobrym stanie kolejne sezony.
Zdj. 1. Prace renowacyjne wymagają odpowiedniego doboru materiałów oraz metody do konkretnego typu podłoża, a także uwzględnienie stanu konstrukcji.
METALOWE OGRODZENIE
To, jak będą przebiegały prace, za-leży od stanu podłoża. Gdy ogrodzenie jest nieznacznie zabrudzone, do jego oczyszczenia wystarczy druciana szczotka i papier ścierny. Jeżeli jednak powierzchnię zaatakowała rdza lub farba mocno się łuszczy, trzeba bardzo starannie wyczyścić ogrodzenie za pomocą gruboziarnistego papieru lub szlifierki, a następnie tę czynność powtórzyć z użyciem drobnoziarnistego papieru. Tak przygotowaną powierzchnię odtłuszczamy, osuszamy i odpylamy. Warto pamiętać, że metalowe elementy nie mogą być idealnie gładkie, ponieważ zmniejszy to przyczepność farby, należy je więc delikatnie zmatowić papierem ściernym o wysokiej granulacji. Odnawiając metalową powierzchnię, należy działać dwufazowo. Pierwszym etapem jest konserwacja ogrodzenia przed niszczącą rdzą. W tym celu można zastosować preparaty typowo ochronne, czyli farby gruntowe lub podkłady antykorozyjne. Podkład rozprowadza się na powierzchni równo-miernie pędzlem okrągłym lub owalnym, nie dopuszczając do powstawania zacieków. Przy bardzo chropowatych powierzchniach gruntowanie należy wykonać dwukrotnie, aby dotrzeć do mniej dostępnych elementów. Drugim istotnym krokiem jest wy-bór farby, która podkreśli estetykę ogrodzenia, ale również zabezpieczy je przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych. Oferta tego typu produktów jest bardzo bogata. Zanim przystąpimy do malowania, upewnijmy się, że powierzchnia jest rzeczywiście sucha i czysta. Jeśli używamy farby akrylowej, to musimy ją dokładnie wymieszać, a w razie potrzeby rozcieńczyć niewielką ilością wody (około 10%). Do malowania możemy wykorzystać pędzel o średnio sztywnym włosiu do mniejszych elementów lub wałek i natrysk do większych. Aby cieszyć się długotrwałym efektem dekoracyjnym, zawsze warto dostosować liczbę nanoszonych warstw do zaleceń producenta farby – zazwyczaj są to 2 warstwy.
Producenci oferują też jednoskładnikowe dekoracyjne i antykorozyjne farby rozpuszczalnikowe, których można używać bezpośrednio na rdzę, bez konieczności czyszczenia podłoża, co znacznie ułatwia i przyspiesza pracę. Uwaga! Tego typu produktów nie wolno rozcieńczać wodą – po otwarciu puszki należy je jedynie dokładnie wymieszać. Są to uniwersalne preparaty, które mogą służyć zarówno jako farba nawierzchniowa, grunt i podkład w jednym. Nie trzeba już używać żadnego gruntu czy farby podkładowej. Nowoczesne produkty do ochrony metalu zabezpieczają malowane powierzchnie przed procesami elektrochemicznymi, mikrobiologicznymi i fizycznymi na długie lata. Niektórzy producenci udzielają 8 lat gwarancji na skuteczność działania swoich wyrobów.
Warunki do malowania
Optymalne warunki do malowania ogrodzenia są wtedy, gdy temperatura powietrza wynosi 10-25°C, a wilgotność powietrza waha się w granicach 70-80%. Dlatego dobra pora na renowację to wiosna i lato, a także wczesna jesień. Prace najlepiej zaplanować na popołudnie, kiedy dzień jest ciepły. Lekko zachmurzone niebo jest idealne podczas malowania – oczywiście jeśli nie pada deszcz i nie zapowiadają go wkrótce.
DREWNIANE OGRODZENIE
Renowację drewnianego ogrodzenia powinniśmy zacząć od przeprowadzenia diagnozy stanu desek i starej powłoki. Jeśli drewno miejscami wyblakło, a powłoka jest popękana lub złuszczona, trzeba ją zeszlifować. Przy niewielkich powierzchniach wystarczy przetarcie papierem ściernym granulacji 100-120. W przypadku gdy ogrodzenie otacza całe podwórko, lepiej postawić na mechaniczną szlifierkę, bo płaszczyzna, którą trzeba wyczyścić jest bardzo duża. Na koniec pozbywamy się zaległych zanieczyszczeń: piasku czy pyłu, używając szczotki o sztywnym włosiu. Do pomalowania ogrodzenia bardzo często polecane są impregnaty dekoracyjne. Mają tę zaletę, że są wydajne, łatwe w aplikacji, nie wymagają dużej wprawy i zazwyczaj są dostępne w szerokiej gamie kolorów. Zwróćmy uwagę, ile warstw preparatu należy położyć – niektóre wymagają nakładania tylko jednej, a nie dwóch czy trzech. To szczególnie ważne, jeśli mamy do czynienia z dużą powierzchnią, ponieważ oszczędza nasz czas. Jeśli elementy drewniane są poważnie uszkodzone, to należy je zdjąć i zastąpić nowymi.
Zdj. 3. Renowację drewnianego ogrodzenia powinniśmy zacząć od przeprowadzenia diagnozy stanu desek i starej powłoki.
Najczęstsze problemy z ogrodzeniem drewnianym
- Mech. Na zacienionych odcinkach ogrodzenia często pojawia się mech. Trzeba go usunąć za pomocą specjalnych środków. Zakazane jest zdrapywanie mchu „na sucho”. Wtedy w powietrze wzbijają się zarodniki, których wdychanie jest bardzo niebezpieczne.
- Szary nalot. Jeśli na drewnie pojawił się szarawy nalot, oznacza to, że zostało ono zaatakowane przez grzyby. W takiej sytuacji najlepiej postawić na impregnat techniczny, który nie tylko uchroni drewno przed rozwojem pleśni i grzybów w przyszłości, ale wyleczy już zaatakowane elementy.
- Ubytki. Małe ubytki, w tym dziury po sękach, najłatwiej jest wypełnić szpachlówką do drewna (nazywaną kitem do drewna). To gęsta masa sprzedawana w kartuszach lub w plastikowych wiaderkach. Do wyboru mamy kilka odcieni.
Zdj. 4. Zwróćmy uwagę, ile warstw preparatu należy położyć – niektóre wymagają nakładania tylko jednej, a nie dwóch czy trzech.
IMPREGNATY DO DREWNA WYSTĘPUJĄ W WIELU ODMIANACH. RÓŻNIĄ SIĘ ONE MIĘDZY SOBĄ PRZEDE WSZYSTKIM SKŁADEM I ZAKRESEM DZIAŁANIA. MOŻEMY ZDECYDOWAĆ SIĘ MIĘDZY INNYMI NA PREPARATY TYPOWO BIOBÓJCZE, KTÓRYCH GŁÓWNYM ZADANIEM JEST OCHRONA DREWNA PRZED WSZELKIMI MIKROORGANIZMAMI.
Zdj. 5. Jeśli elementy drewniane są poważnie uszkodzone, to należy je zdjąć i zastąpić nowymi.
PODMURÓWKA Z BETONU
Beton pod wpływem wilgoci, mrozu i gwałtownych skoków temperatury może się kruszyć oraz pękać. Często też ulega uszkodzeniom mechanicznym. Z naprawą rys, spękań i ukruszeń z powodzeniem poradzimy sobie sami. Zaczynamy od usunięcia luźnych fragmentów betonu, większych zanieczyszczeń i plam tłuszczu – po-mocne będą druciana szczotka i szpachelka. Drobne zanieczyszczenia usuniemy szczotką o miękkim włosiu. Naprawiane podłoże należy zwilżyć wodą – najpierw 24 godziny przed planowanymi pracami, a później tuż przed ich rozpoczęciem. Na tak przygotowane miejsca pędzlem nakładamy pod-kład (zwany też masą sczepną). Warstwa powinna mieć grubość 2-3 mm. Na wilgotną masę (ważne, by nie do-puścić do jej całkowitego związania) aplikujemy zaprawę wyrównującą grubości do 5 cm. Pozostawiamy do wyschnięca. Jeżeli uszkodzenia nie są duże, lecz jest ich wiele, warto użyć uniwersalnej zaprawy wyrównującej o wysokiej przyczepności. Nakłada się ją cienką warstwą. Przydatne mogą też być zaprawy szybkowiążące (ok. 30 minut) zbrojone włóknem syntetycznym oraz takie, które sprawdzają się na powierzchniach narażonych na stały kontakt z wodą. Jeżeli się okaże, że podmurówka jest tak zniszczona (uszkodzona w wielu miejscach, pękająca, krusząca się), że jej naprawie-nie nie jest możliwe, warto rozważyć zastosowanie zbrojonych gotowych murków betonowych. Są one produkowane na wibroprasie 250x20x6 cm. Łączy się je specjalnymi kształtkami, w których mocuje się też słupki. Pod łącznikami muszą się znaleźć stopy fundamentowe.
Zdj. 6. Beton pod wpływem wilgoci, mrozu i gwałtownych skoków temperatury może się kruszyć oraz pękać. Często też ulega uszkodzeniom mechanicznym.
ELEMENTY ŻELBETOWE
Zdarza się, że zostają one uszkodzone w taki sposób, iż części stalowe są miejscami odsłonięte. Warto wtedy za-stosować system naprawczy. Składa się on z trzech grup zapraw: kontaktowej (niepowodującej korozji zbrojenia, a zapewniającej nakładanej warstwie przyczepność do betonu i stali), naprawczej (służącej do uzupełniania ubytków i wyrównywania powierzchni; jest ona elastyczna i wytrzymała na ściskanie – można dobrać odpowiednią do głębokości ubytku) oraz szpachlowej (do wykańczania powierzchni w celu uzyskania gładkiego lica). Powierzchnię można pokryć elastyczną mineralną powłoką uszczelniającą lub ochronno-dekoracyjną farbą lateksowo-akrylową oraz preparatem hydrofobizującym.
SŁUPKI OGRODZENIA
Słupki, na których mocuje się siatkę ogrodzeniową lub przęsła z elementów metalowych albo drewnianych to niezbędna część ogrodzenia. Jeżeli są zniszczone i wymagają naprawy, podczas ich konserwacji trzeba postępować zgodnie z zasadami dotyczącymi materiału, z jakiego je wykonano. Słupki betonowe naprawia się tak jak podmurówkę. Zazwyczaj prace dotyczą równocześnie obu tych części ogrodzenia.