Oklejanie mebli – jak przykleić okleiną meblową?
Gdy korpusy kuchennych szafek, kredensu czy komody są jeszcze w bardzo dobrym stanie, a ich fronty zniszczyły się lub po prostu stały się niemodne, można odmienić ich wygląd poprzez pokrycie ich nową okleiną. To rozwiązanie ekonomiczne, ponieważ koszt oklejenia mebli jest zdecydowanie niższy niż zakup nowych. Okleiny meblowe to z reguły produkty samoprzylepne, dlatego ten rodzaj renowacji można wykonać samemu, oszczędzając na kosztach fachowców. Rynek oferuje bogaty wybór okładzin meblowych – od droższych fornirów z naturalnego drewna poprzez najbardziej popularne okładziny z laminatów do tanich folii samoprzylepnych. Okleiny meblowe nadają się szczególnie do mebli laminowanych oraz drzwi, framug, paneli ściennych itp. Producenci posiadają w swoim asortymencie także okleiny, które sprawdzą się jako laminaty do surowego drewna.
Okleinowanie mebli – rodzaje oklein
W sprzedaży znajdziemy zarówno okleiny meblowe naturalne, jak i syntetyczne. Okleiny produkowane z folii PCV są odporne na uszkodzenia mechaniczne, promienie UV i zmywanie. Wierzchnia warstwa okleiny pokryta jest lateksem, co sprawia, że jest bezwonna i nietoksyczna, a przy tym bezpieczna dla zdrowia oraz przyjazna dla alergików. Dostępne na rynku okleiny z PCV różnią się m.in. grubością, połyskiem oraz wzorami. Fornir naturalny to okleina w formie cienkich płatów drewna (do 1 mm grubości). Charakteryzuje się wysoką wytrzymałością na uszkodzenia i doskonale odzwierciedla strukturę naturalnego drewna. W sprzedaży dostępny jest również fornir modyfikowany, który ma wyższą niż naturalny odporność na wilgoć, dzięki czemu może być stosowany w miejscach narażonych na kontakt z wodą. Okleina meblowa termokurczliwa jest rozciągliwa, odporna na czynniki atmosferyczne (np. promieniowanie UV), dobrze dopasowuje się do powierzchni. Może posłużyć do oklejania powierzchni obłych np. do oklejania kolumn. Jej aplikacja wymaga użycia ciepła, np. suszarki lub opalarki. Okleina meblowa 3D ma strukturę trójwymiarową nadającą meblom i innym powierzchniom oryginalny wygląd.Okleiny meblowe występują w tysiącach wzorów. Najpopularniejsze są drewnopodobne, która świetnie naśladują wygląd naturalnego surowca, jego sęków, usłojenia i koloru. Dużą popularnością cieszą się również okleiny imitujące marmur, które znajdują zastosowanie jako wykończenie blatów kuchennych lub parapetów. Okleiny meblowe naśladująca beton – to propozycja dla domów utrzymanych w surowym stylu industrialnym. Do oklejania szaf, komody i biurka nadają się wszystkie rodzaje oklein. Pamiętajmy jednak, że okleina dobrej jakości powinna być przede wszystkim elastyczna, zbyt sztywną trudno ułożyć na meblach.
Okleinowanie mebli do pomieszczeń o różnych funkcjach
Okleina meblowa do kuchni, stosowana zarówno do oklejania frontów kuchennych, jak i blatów musi być odporna na działanie wilgoci i wysokiej temperatury. Para wodna, pryskający z patelni tłuszcz, trudne do usunięcia plamy – materiał, którym oklejone są meble w kuchni, jest narażony na różne czynniki. Przy oklejaniu szafek kuchennych ważna jest też wytrzymałość okleiny – powinna być pokryta grubym laminatem, który będzie odporny na niewielkie zadrapania, zarysowania czy zmiany temperatur. Okleina na meble dziecięce również musi charakteryzować się odpornością na uszkodzenia. Ważne, żeby była bezpieczna, nietoksyczna i przyjazna dla najmłodszych członków rodziny. Dobrze też, jeśli jest łatwa w czyszczeniu. Okleina na meble łazienkowe – podobnie jak ta stosowana do oklejania mebli kuchennych, również ona musi charakteryzować się odpornością na wilgoć. Do oklejania szafek łazienkowych najlepiej kupić okleinę z PCV lub modyfikowanego forniru.
Okleina meblowa – jak ją przyklejać
Powierzchnię mebla należy oczyścić z nierówności, wytrzeć na mokro i poczekać, aż wyschnie. Jeśli z mebla usuwamy starą okładzinę, powierzchnię mebli należy przeszlifować, żeby usunąć resztki kleju. Powinna być ona równa, czysta, sucha i pozbawiona kurzu. Następnie należy ją odtłuścić, stosując do tego celu np. ocet. lub sodę oczyszczoną zmieszaną z wodą. Przed przyklejeniem okleinę docinamy na wymiar danej powierzchni, zostawiając kilka centymetrów zapasu. Jeśli okleina ma wzór, zadbajmy o to, aby układał się on równolegle bądź prostopadle do krawędzi mebla, ściany albo podłogi. Okleinę samoprzylepną przykleja się, zaczynając od krawędzi, po oderwaniu papieru zabezpieczającego. Aby zapobiec powstawaniu pęcherzyków powietrza, zaleca się odklejać podkład stopniowo, cały czas wygładzając powierzchnię. Przyda się do tego celu gumowy wałek, żeby usuwać nim powietrze, które dostanie się pod okleinę. Nadmiar okleiny możemy usunąć nożykiem. Okleinę przeznaczoną do mocowania na ciepło przyklejamy żelazkiem, pamiętając o nastawieniu odpowiedniej temperatury.